Oogklachten uiten zich meestal als jeuk, roodheid, soms als gevoelige pijnlijke ogen. De binnenkant van het ooglid is vaak rood, enigszins ontstoken en kan pijnlijk aanvoelen. De roodheid zet zich meestal voort in het wit van het oog. Pus- of ettervorming is geen uitzondering.
Het is niet zo dat bij een oogaandoening al deze klachten aanwezig (moeten) zijn. Oogklachten kunnen totaal verschillende oorzaken hebben en dat heeft ook invloed op de klachten.
In voorjaar en zomer is hooikoorts in veel gevallen de boosdoener. De overgevoeligheid voor 'pollen' veroorzaakt veelvuldig kriebelende, rode ogen. Oogklachten worden ook vaak veroorzaakt door een ontsteking van het bindvlies, dat is de buitenste laag van het oog. Dat kan gebeuren door in aanraking te zijn geweest met 'vreemde voorwerpen' of door bacteriën of een virus.
Als een splinter of een bijtende stof ('vreemd voorwerp') in het oog komt, reageert het oog met een afweerreactie; meestal in de vorm van een ontsteking. Dat geldt ook voor bacteriën of virussen.
Ook bij verkoudheid kunnen dergelijke reacties optreden. De ontsteking is meestal oppervlakkig. Ettervorming duidt vaak op de aanwezigheid van bacteriën.
Contactlenzen zijn vaak een zegen, maar soms een bron van ergernis en ellende. Als ze op de één of andere manier niet goed zitten of passen reageert het oog weer alsof er een 'vreemd voorwerp' in is gekomen; ook ('bedorven') bewaar- en schoonmaakvloeistoffen kunnen oogklachten veroorzaken.
Doorgaans niet. Het oog heeft een 'vermogen' om zelf te herstellen, meestal binnen enkele dagen. Als het echt langer duurt is er waarschijnlijk iets anders aan de hand. Behalve een eventuele allergie (voor een stof die steeds aanwezig is), kan er ook dieper 'in' het oog iets niet in orde zijn. Ook dan is een bezoek aan de arts vanzelfsprekend.
Bij (langdurige, onbehandelde) hoge bloeddruk kunnen binnen in het oog schadelijke veranderingen optreden.
Belangrijk zijn beschermende maatregelen vooraf. Draag bij diverse werkzaamheden een speciale bril. Lassen en 'hoogtezonnen' vereisen een beschermende bril tegen het intense licht.
In grote lijnen komt het op hetzelfde neer als bij volwassenen. Kinderoogjes zijn wat gevoeliger en raken daardoor wat eerder ontstoken. Vaak zitten de ooghaartjes wat aan elkaar gekoekt. Voorzichtig losweken met een nat stukje watten of een gaasje dat gedrenkt is in schoon (gekookt koud of lauw) water.
Let op: niet met droge watten in het oog wrijven. Watten pluizen en de losse haartjes blijven in het oog achter en kunnen zodoende opnieuw (extra) irritatie veroorzaken.
Wanneer moet je naar de dokter en hoe zit het met medicijnen?
Direct contact opnemen met, of naar de dokter toegaan:
Medicijnen zijn meestal vloeistoffen die in het oog gedruppeld moeten worden, soms een soort gel uit een tubetje. Ze bestrijden de ontsteking en daarmee de roodheid en de pusafscheiding. Vaak gaat het om antibacteriële middelen (die tegen de bacterie werken) of corticosteroïden (hormoonpreparaten die tegen de ontsteking werken). Een paar dagen druppelen is meestal voldoende.
Belangrijk is dat met de ogen zo 'steriel' mogelijk wordt omgegaan. Dat betekent dat iedere vorm van (extra) besmetting moet worden voorkomen. Daarom niet met (vuile) handen en doekjes in de ogen wrijven. Dat geldt ook voor het uitspoelen met water; gekookt water is behoorlijk schoon (geen of heel weinig bacteriën), ook oogwater dat u bij drogist of apotheek koopt is daarvoor geschikt. Dit water kunt u slechts kort bewaren. Het 'bederft' snel.
Ook de geneesmiddelen die u van de dokter voorgeschreven krijgt zijn doorgaans maar heel kort houdbaar. Bij herhaalde klachten kan het toch zo zijn dat de gebruikstermijn al vervallen is. Ga niet zelf dokteren, maar neem contact op met de arts of de apotheek.